Mοιράζομαι όμορφες σκέψεις, εικόνες, ήχους, που διάβασα, είδα, αφουγκράστηκα αλλού και καταθέτω εδώ...



Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Δίψα για ουρανό - Μίλτος Σαχτούρης


Ἕνα τεράστιο καρβέλι, μιὰ πελώρια φραντζόλα ζεστὸ ψωμί,
εἶχε πέσει στὸ δρόμο ἀπὸ τὸν οὐρανό,
ἕνα παιδὶ μὲ πράσινο κοντὸ βρακάκι καὶ μὲ μαχαίρι
ἔκοβε καὶ μοίραζε στὸν κόσμο γύρω,
ὅμως καὶ μία μικρή, ἕνας μικρὸς ἄσπρος ἄγγελος.
...
κι αὐτὴ μ᾿ ἕνα μαχαίρι ἔκοβε καὶ μοίραζε
κομμάτια γνήσιο οὐρανὸ
κι ὅλοι τώρα τρέχαν σ᾿ αὐτή, λίγοι πηγαῖναν στὸ ψωμί,
ὅλοι τρέχανε στὸν μικρὸν ἄγγελο ποὺ μοίραζε οὐρανό!
Ἂς μὴν τὸ κρύβουμε.
Διψᾶμε γιὰ οὐρανό.

''Το ψωμί''

Υ.Γ. Μα, πόσο επίκαιρη και σύγχρονη είναι πάντοτε η ποίηση ...!
Διψάμε για ουρανό, πιο πολύ απο ό,τι θα διψάσουμε ποτέ για ψωμί...!
Ακόμη και σε μία εποχή σαν αυτή...
 

2 σχόλια:

Σεβάχ ο Θαλασσινός είπε...

Τίποτα και κανένα γήινο αγαθό δεν είναι ικανό να χορτάσει τη δίψα μας για το αιώνιο, το ουράνιο...

Δίψα για ουρανό. Μου θυμίζει ένα σύνθημα που είχα δει γραμμένο κάποτε σ'έναν τοίχο: "Βάλε λίγο ουρανό στη ζωή σου"...

Χίλιες υπέροχες καλημέρες voulaki.

voulaki είπε...

Ας βάλουμε λοιπόν λίγο ουρανό στη ζωή μας...!!! :-)
Χίλιες υπέροχες καλημέρες κι απο μένα!!!