Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Ένας αληθινός άντρας, δεν θα σε αφήσει ποτέ να ξεραθείς. Θα σε ποτίζει...πάντα...Θα σε φροντίζει σαν να είσαι το τελευταίο λουλούδι στον κόσμο. Απο αυτό θα εξαρτά όλη του την ύπαρξη.
"...Πήγαινε πιες νερό, δεν ήπιες όλη μέρα". Και μέσα σε αυτή την ατάκα συνόψισα τα πάντα... Διόλου πια με ενδιέφερε αν θα μου φέρει ποτέ λουλούδια και τσάντα από κροκόδειλο, το ίδιο κάνει. Μόνο εκείνο το "δεν ήπιες νερό όλη μέρα". Ήρθε και ακούμπησε πάνω στην άλλη του κουβέντα: "Σήμερα πρέπει να σε βγάλω στον ήλιο". Καταλήγω:
-Αυτά είναι τα μόνα αληθινά δώρα και άντρας είναι αυτός που δεν σ' αφήνει να ξεραθείς...
-Να μαραθείς, είπα.
-Να ξεραθείς, και έχει διαφορά. Που ένα ποτήρι με νερό φτάνει για να την κάνει...''
''Τα χρυσαφένια λέπια του κροκόδειλου''-Μαλβίνα Κάραλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου