"Ο Ορφέας Στον Άδη" του T. Williams

Val:Ξέρεις πως υπάρχει ένα είδος πουλιών που δεν έχουν πόδια και έτσι δεν μπορούν να σταθούν πουθενά και πρέπει να στηρίζονται σ' όλη τους τη ζωή στα φτερά τους στον ουρανό;Αλήθεια είναι. Είδα ένα κάποτε, είχε πεθάνει κι είχε πέσει στη γη κι είχε γαλάζιο χρώμα και σώμα μικρούλικο σαν το μικρό σου δαχτυλάκι, αυτή είναι η αλήθεια, είχε ένα τοσοδούλικο σαν το μικρό σου δάχτυλο και τόσο 'λαφρυ στην παλάμη του χεριού σου που δεν ζύγιζε πάνω από ένα πούπουλο, κι είχε φτερά διάπλατα ανοιγμένα, και διάφανα στο χρώμα του ουρανού και μπορούσες να δεις μεσ' από αυτά. Αυτό είναι που λένε χρωματική κάλυψη. Καμουφλάζ το λένε. Είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις αυτά τα πουλιά από τον ουρανό και γι' αυτό τα γεράκια δεν μπορούν να τ'αρπάξουν, δεν τα διακρίνουν εκεί στα γαλάζια ύψη του ουρανού, κοντά στον ήλιο!

Lady:Κι όταν έχει συννεφιά;

Val: Πετάνε τόσο ψηλά που τ'αναθεματισμένα γεράκια θα ζαλίζονταν. Κι αυτά τα μικρά πουλιά, δεν έχουν πόδια καθόλου και ζουν όλη τους τη ζωή πάνω στα φτερά τους, κοιμούνται πάνω στον άνεμο, και άκου πως κοιμούνται τη νύχτα. Ανοίγουν διάπλατα τα φτερά τους και κοιμούνται πάνω στον άνεμο, όπως τ' άλλα πουλιά διπλώνουν τα φτερά τους και κοιμούνται πάνω σ' ένα δέντρο...Κοιμούνται πάνω στον άνεμο και...ποτέ δεν ακουμπούν τη γη παρά μόνο μια φορά όταν πεθάνουν.

Lady:Θα' θελα να΄μουν ένα από αυτά τα πουλιά.

Val:Και εγώ θα'θελα να'μουν, πολλοί θα'θελαν να'ναι ένα από εκείνα τα πουλιά και ποτέ να μην είχαν φθαρεί.